Jak będzie wyglądała najbliższa przyszłość Roberto Ayali? Czy Argentyńczyk zostanie w Valencii ? I najważniejsze - czy w ogóle tego chce? Te i podobne pytania zadaje sobie chyba większość Valencianistas. Wszak chodzi o wieloletniego zawodnika Ches, wielokrotnego reprezentanta kraju, uznawanego za jednego z najlepszych defensorów globu piłkarza. Pytanie tylko, czy jest nim nadal, i czy może być, grając w klubie, który kilkukrotnie już próbował opuścić?Internacjonał z Argentyny, od dłuższego czasu, budzi w stolicy Turii nie małe emocje. Tuż przed sezonem 2005/06 jedną nogą był w madryckim Realu. Na przeszkodzie, podobnie jak przy niedoszłym transferze Gaizki Mendiety, stanęły animozje pomiędzy klubami. Sprzedaż najlepszych w owym czasie zawodników do drużyny odwiecznych rywali, byłby w Valencii, z pewnością uznany za dyshonor. Poza tym, nikt nie wyobrażał sobie powtórki historii Predraga Mijatovica, którego odejście do stołecznego klubu uznano za hańbę. Tym sposobem Ayala pozostał na Mestalla na kolejny sezon. Jednak większość osób blisko związanych z klubem, doskonale zdawała sobie sprawę, że nie to było zamierzeniem piłkarza. Najwierniejsi zwolennicy Argentyńczyka, a jednocześnie sympatycy Valencii, od tej pory, wraz z każdym okienkiem transferowym drżeli ze strachu i drżą do dzisiaj.
Wraz z upływającym czasem, nie cichły głosy, że Ayala nie jest już tym samym piłkarzem, który swego czasu był według wielu najlepszym obrońcą na Świecie. Prawdą jest, że nieustannie prześladowały go groźne kontuzje, które w pewnym stopniu zahamowały rozwój jego kariery. Ale czy był to jedyny powód? Wiadomo, nie od dziś, że aby uprawiać wyczynowo jakikolwiek rodzaj sportu, niezbędne jest pełne zaangażowanie w to co się robi oraz silna motywacja. Czy były defensor Milanu, ma ją nadal grając w trykocie z nietoperzem na piersi? A nawet jeśli nie, to czy można mieć o to do niego pretensje, skoro tak wiele z Valencią i dla Valencii osiągną? W końcu to on przez długie lata stanowił o sile drużyny z miasta pomarańczy. Być może uznał, iż przeżył w tym klubie już tak wiele, że nadszedł czas poszukania nowych doświadczeń.
Oczywiście, nie wiemy co tak naprawdę myśli sam piłkarz. Być może, źle interpretujemy pewne fakty, a na pewno niektóre z nich nie są i nigdy nie będą nam znane. Jednak sygnały, które docierają do nas na przestrzeni ostatnich dwóch lat, układają się w pewną, co prawda nie do końca logiczną z punktu widzenia kibica blanquinegors, ale jednak całość. Jak bowiem wytłumaczyć chęć przeniesienia się ze stolicy Turii do lokalnego rywala, Villarreal? Wyższe miejsce w tabeli? nie ! Gra w pucharach? nie ! to może pieniądze, albo chęć gry z rodakami, których w drużynie Żółtej Łodzi Podwodnej nie brakuje ? Tego już nie wiemy. Sympatykowi nietoperzy trudno znaleźć sensowny powód takich zamiarów. Trzeba jeszcze raz podkreślić, że musimy pamiętać, o pewnych okolicznościach, o których możemy niewiele wiedzieć, a które mogą być kluczowe dla całej tej sprawy. Być może są pewni ludzie w klubie, z którymi piłkarz nie może się dogadać, a atmosfera wokół jego osoby jest daleka od tej, jakiej on sam by oczekiwał. Nie jest to wcale taka abstrakcyjna sytuacja jeśli w pamięci mamy niejasne powody odejścia Rafy Beniteza. Niektórzy twierdzą, że prawie 34 letni już zawodnik, szykuje się powoli do piłkarskiej emerytury. Być może zdał sobie sprawę, że Valencia, z presją, której nieustannie poddawani są jej piłkarze, nie jest odpowiednim do tego miejscem.
Nowy rok, te same pytania
Kaprys losu sprawił, że w obliczu absencji Davida Navarro, 'El Raton' w najbliższą niedzielę, będzie musiał zagrać przeciwko Villarreal, potencjalnemu, przyszłemu pracodawcy. Niektórzy twierdzą, że piłkarz już porozumiał się z włodarzami tego klubu i jego przygoda z Valencią dobiega końca.
[i]Ruben[/i]
Kategoria: | Źródło: własne